Co presente volume, Ramón López Vázquez pretende facer unha homenaxe a tan senlleira figura das letras e ó pensamento ilustrado do século XVIII. O “Padre Maestro”, di, ben merecía unha construcción na que tamén o despois e o agora teñan plena claridade dende o romper do día de toda trinitaria temporalidade. Este traballo desexa xustificar tódalas queixas, resentimentos, maledicencias, revisións, obxeccións, etc., que Feixoo lle fai á formación escolástica recibida, porque, aínda que coñecía todas cantas teses foran estudiadas na metafísica, lóxica, física, ou psicoloxía, nada sabía do máis familiar, cotián e manifesto dos fenómenos máis comúns.